Szarejki – (niem. Schareyken, Schareiken) wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie oleckim, w gminie Kowale Oleckie.

W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego.

Wieś założona na 40 włókach boru na prawie magdeburskim w 1566 przez Wawrzyńca Rulentza (lub według innych źródeł przez Wawrzyńca Rubentsa von Schareyko czyli Wawrzyńca Szarejko lub Wawrzyńca z Szarejk). Możliwe, ze zasadźca pochodził z Szarejk koło Ełku. Parafia powstała około 1581 roku i przez długie lata zamieszkiwana była przez ludność polskiego pochodzenia. W latach 1832-1846 proboszczem w Szarejkach był Karol Ferdynand Marcus, sprzeciwiający się nauczaniu dzieci mazurskich w języku niemieckim. Według danych z 1864 r. w parafii mieszkały cztery tysiące "przeważnie polskich parafian", a od pastora - mimo że w roku 1912 doliczono się tylko 400 Mazurów na 4324 parafian - wymagano znajomości "języka mazurskiego".

Zniszczenia z wojny polsko-szwedzkiej, a w szczególności najazd Tatarów hetmana Gosiewskiego, spowodował, że w roku 1683 miejscowi chłopi odrabiali szarwark także w majątku w Sedrankach.

W latach międzywojennych w Szarejkach czynny był urząd pocztowy i dwuklasowa szkoła. Wieś liczyła w tym czasie 264 mieszkańców.

Zabytki

We wsi znajduje się kościół parafialny pw. Matki Boskiej Różańcowej, wzniesiony w latach 1718-1719, przebudowany w 1772. Jest to trójbocznie zamknięta budowla salowa z zakrystią na osi wschodniej, kruchtą od południa i masywną wieżą od zachodu. Ołtarz wykonał F. Pfeffer z Królewca w 1720 r. Ołtarz klasycystyczny, wyposażenie wnętrza barokowe.